alek-ewa2 - Niemcy

Niemcy

W 2017 roku przyszedl czas na kolejna wyprawe do Europy, a nasza podroz wiodla tym razem przez Bangkok do Frankturtu

Sydney opuscilismy pod koniec maja, a poniewaz dzien byl piekny i sloneczny, wiec po starcie mielismy wspanialy widok na centrum miasta

A takze jego dalsze dzielnice przeslicznie polozone nad morskimi zatokami, gleboko wrzynajacymi sie wglab ladu

Wkrotce jednak potem dogonilismy gdzies chmury i wznieslismy sie wysoko ponad nie

Po naszym ponad 22 godzinnym locie, z krotkim postojem w Bangkoku, Frankfurt rowniez przywital nas pogodnym niebem

I pieknymi widokami na to wielkie miasto, ktorego szeroka panorama rozciagala sie pod nami

Z Frankfurtu dalsza nasza droga prowadzila do Trier, w progi rodziny osiadlej w Niemczech

Poniewaz jednak nie mieszkaja oni w samym miescie tylko w pobliskiej malej miejscowosci, wiec zyje im sie tam jak na wsi, wsrod lasow i w otoczeniu przeslicznego ogrodu

Jest to wspanialy raj dla najwazniejszych czlonkow rodziny, ktorzy z niecierpliwoscia oczekiwali ma nasz przyjazd

Nic w tym jednak dziwnego, bo krol Leopold zyskal nowego towarzysza spacerow po domu

A poniewaz jego wiek byl juz dosc podeszly, wiec na dalsze spacery przydal mu sie takze towarzysz z wieksza tezyzna fizyczna

A tak poza tym to reszta zycia toczyla sie tam pod znakiem prac ogrodowych, bo zeby utrzymac ogrod w tak wspanialym stanie to trzeba sie nim nieustannie zajmowac, choc niektore prace sa dosc niebezpieczne, jak chocby kontrolowanie UFO zwanego "dusza drzewa" ulokowanego na wysokiej choince

Ogromnym problemem jest rowniez jak zabezpieczyc zlotym rybkom szczesliwe zycie i aby go rozwiazac trzeba dlugo nad tym myslec

No ale co dwie glowy to nie jedna, wiec po glebokiej kontemplacji przyszedl czas na dzialanie

Aby odpoczac psychicznie po problemach w ogrodzie, wybralismy sie kiedys nad niewielkie jeziorko stworzone przez zapore wodna na rzece Riveris

Tama ta ma wysokosc prawie 50 metrow a jeziorko jest rezerwuarem wody pitnej dla Trier

Prowadzi wokol niego trasa spacerowa o dlugosci prawie 8 km, ktora wiedzie wsrod otaczajacego to miejsce lasu

Po drodze rozposcieraja sie tez piekne widoki na jezioro ukryte wsrod zielonych wzgorz, ktorego nieregularny ksztal powstal z polaczenia w tym miejscu dwoch rzek

Do Riveris wpadaja bowiem wody rzeki Thielenbach, ktorej dolny bieg jest rowniez czesciowo przegrodzony i rozlewa sie jako waska odnoga glowniego jeziora

Podczas naszej wedrowki maly Leos dzielnie probowal swoich sil

Ktore jednak czesto go zawodzily, wiec trzeba bylo zapewnic mu mniej wymagajacy srodek transportu

Od czasu do czasu i my zatrzymywalismy sie na odpoczynek, zwlaszcza w widowiskowych miejscach na to przeznaczonych

W sumie jednak rowniez dzielnie przedreptalismy cala trase, choc poczatkowo wcale na to nie liczylismy

A psy tez mialy bardzo piekna wycieczke lacznie z kapiela w orzezwiajacym strumyku

Na koniec zas czekala nas nagroda w postaci patelni pelnej swininy, wypelnionej po brzegi miski z frytkami, a wszystko podlane kuflem piwa

No a w domu tez bylo co wypic, bo w Niemcurii roznorakich trunkow nie brakuje i to kilkakrotnie tanszych niz w Australii

W sumie wiec najprzyjemniej bylo siedziec w domu na tarasie z pieknym widokiem na wspanialy ogrod

I choc dyskusje przy stole wygladaly czasem na bardzo zazarte

To wszystkie konczyly sie w milej atmosferze i z usmiechem na ustach

Oczywiscie bedac tak blisko nie omieszkalismy wstapic do pobliskiego Trier po polsku Trewiru, uznanego za najstarszego miasto w Niemczech, ktore swoimi poczatkami siega 16 roku przed nasza era

Znajduje sie tam wiele pamiatek po czasach, gdy miasto nalezalo do Cesarstwa Rzymskiego, a jednym z nich jest tzw Aula Palatina czyli Bazylika Konstantyna, ktora jako sala tronowa zbudowana zostala na polecenie cesarza Konstantyna na poczatku IV wieku

Byla ona czescia kompleksu palacowego, ktory jednak zostal przebudowany w XVI stuleciu na renesansowy palac, bedacy rezydencja arcybiskupow Trewiru az do konca XVIII wieku

Po czasach rzymskich zostala w nim tylko bazylika nalezaca obecnie do kosciola anglikanskiego, ktora jest najwieksza sala rzymska zachowana do dnia dzisiejszego majac 60 m dlugosci, 22.7 szerokosci i 33 wysokosci

Po krotkim spotkaniu z ta bardzo odlegla historia skierowalismy sie w strone centrum miasta idac jego juz duzo mlodszymi ulicami

Kolejnym ciekawym miejscem na naszej drodze byl drugi co do waznosci plac w Trier zwany Kornmarkt, na ktorego srodku krolowala fontanna Sw Jerzego uznawana za najladniejsza rokokowa fontanne w Niemczech, a w jej tle dominowal piekny palac z polowy XVIII wieku, ktory w 1830 roku na wiele lat zostal siedziba poczty glownej zwana Posthof

Kolejna ulica w ktora sie zaglebilismy prowadzila juz prosto do glownego rynku w Trier

Jest on ulokowany w historycznym centrum starego miasta i wedlug nas nalezy do najladniejszych rynkow jakie widzielismy

Otoczony jest przepieknie odnowionymi historycznymi kamienicami, ktore nawet w deszczowa pogode zachwycaja swoja uroda

Jedna z ciekawszych z nich jest wysoki narozny budynek zwany Steipe, co po lokalnemu znaczy arkady, ktory zbudowany zostal w celach ceremonialnych jeszcze w XV wieku, ale niestety zostal zburzony podczas II wojny swiatowej i obecnie stoi jego odbudowana wersja

Dodatkowa ozdoba rynku sa kolorowe parasole nad straganami, ktore od tysiacleci sa jego nieodlaczna czescia

Natomiast na srodku ulokowana zostala historyczna fontanna, na ktorej stoi patron miasta sw Piotr, od imienia ktorego wziela ona swoja nazwe, a postacie i przedmioty na niej wyrzezbione symbolizuja glowne 4 cnoty: sprawiedliwosc, sile, umiarkowanie i madrosc

Niestety pogoda nam niezbyt dopisala, wiec co chwila musielismy chronic sie przed deszczem, ale moze dzieki temu na rynku bylo mniej ludzi zaklocajacych sredniowieczna atmosfere tego miejsca

Po krotkiej chwili rozkoszowania sie urokiem starego centrum ruszylismy na spotkanie z kolejna pozostaloscia po romanskich czasach

Byla nia tzw Porta Nigra czyli Czarna Brama, bedaca fragmentem starych fortyfikacji miejskich, ktore sa najstarsza rzymska budowla obronna na terenie Niemiec i najwieksza brama miejska po polnocnej stronie Alp

Jako obiekt wazny dla swiatowego dziedzictwa zostala ona wpisana na liste UNESCO

Jest takze jedna z najwiekszych atrakcji turystycznych w Trier, wiec zatrzymuja sie przy niej specjalne turystyczne pociagi

Stoi ona na koncu jednej z dwoch glownych ulic miasta wiodacych do jego centrum i byla jedna z czterech wjazdowych bram

Wzniesiona zostala miedzy 180 a 200 rokiem naszej ery i zbudowano ja bez uzycia zaprawy z blokow szarego piaskowca, ktore laczone byly ze soba jedynie za pomoca zelaznych hakow zalewanych olowiem

A to jej wyglad od strony zewnetrznej, znajdujacej sie juz poza murami obronnymi miasta

Po naszym krotkim spacerze wrocilismy ta sama glowna ulica w strone rynku

A stamtad podazylismy w jeszcze jedno bardzo historyczne miejsce, pamietajace antyczne czasy

Katedra Sw Piotra tak jak Aula Palatina wzniesiona zostala z polecenia cesarza Konstantyna, ktory z okazji jubileuszu 20-lecia swoich rzadow podjal decyzje o budowie czterech wielkich swiatyn, do ktorych oprocz tej w Trier nalezy bazylika sw Piotra w Rzymie, bazylika Grobu Swietego w Jerozolimie i kosciol Narodzenia Chrystusa w Betlejem

W pozniejszym czasie swiatynia zostala znacznie rozbudowana, ale na przestrzeni lat swojego istnienia nie ominely jej takze zniszczenia, co z kolei spowodowalo, ze kolejne odbudowy zmienialy troche jej dawne oblicze

Katedra rowniez wpisana zostala na liste kulturowego dziedzictwa UNESCO, wiec nic dziwnego, ze przed nia takze zajezdzal turystyczny pociag

Poniewaz nasz dalszy spacer po miescie przerywany byl co chwila opadami dosc rzesistego deszczu, wiec wkrotce zdecydowalismy sie na powrot do domu

Jeszcze tylko raz zerknelismy na ten szalenie malowniczy rynek miasta i popedzilismy z powrotem do samochodu

A to juz jeden z nastepnych, ale bardziej pogodnych dni, ktory spedzilismy znowu w domowych pieleszach, gdzie pewnego razu zjawil sie syn naszych gospodarzy

A z nim zjawila sie kolejna robota, bo emeryci w Faterlandzie nie potrafia spokojnie usiedziec, tylko zawsze musza w czyms grzebac, a poniewaz przy niektorych pracach za bardzo by sie nadwyrezyli, wiec na pomoc przychodzi wtedy mlode pokolenie

W kazdym razie ten piekny ogrod jakim sie ciagle zachwycalismy podobno jeszcze nie byl wystarczajaco dobry na niemieckie standardy i wymagal ciaglego udoskonalania

Co prawda pan na wlosciach twierdzi ze nie dal sie zaje..c ani w pracy ani na wakacjach, a my mamy nadzieje, ze nie da sie rowniez zaje..c.robota we wlasnym ogrodku

Choc podobno pewne udoskonalenia to przygotowanie do okresu spokojnej starosci, ktora nie powinna miec zadnych przeszkod w postaci schodkow na swojej drodze

O czym i my zdazylismy sie przekonac, wiec ci co sie bardziej znaja sluzyli pomocna reka w tym zacnym przedsiewzieciu budowania rampy

Ktora szumnie zostala nazwana mostkiem japonskim

A po pracy zwykle czekal zasluzony odpoczynek, dla gospodarza w pelnym komforcie

A dla gosci na madejowym lozu, ktore tylko pozornie wygladalo na wygodne

Bo tak naprawde bylo prawdziwym narzedziem tortur ze swoim kocykiem nabijanym kolcami, na ktorych wylezec moga tylko fakirzy hinduscy

Niestety jednak nasze wygodne lozko zajela juz ulubienica gospodarzy, wiec wypadalo spakowac walizki, podziekowac za goscine i ruszac z powrotem do wlasnego domu

Choc ciezko nam bylo opuszczac to piekne miejsce, a rozstania zwykle nie naleza do najprzyjemniejszych momentow, zwlaszcza, ze w tym przypadku znowu mialy nas dzielic tysiace kilometrow