alek-ewa2 - Maroko

Maroko

Nastepnego dnia zaczynalismy nasza wycieczke po Maroko, ktora zapowiadala sie bardzo ciekawie i egzotycznie

Obejmowala ona wiekszosc najwazniejszych jego atrakcji i zaczynala sie w Casablance a konczyla w Marrakech

Wczesnym rankiem zebralismy sie wiec cala nasza grupa przy niezwykle malowniczej recepcji naszego hotelu

A zanim pozalatwiane zostaly wszystkie formalnosi odjazdowe, mielismy jeszcze raz okazje podziwiac jego tradycyjny wystroj

Wspaniala arabska architekture i przepiekne zdobienia, dzieki ktorym czulismy sie jakbysmy mieszkali w palacu z bajki o tysiacu i jednej nocy

Wkrotce jednak trzeba sie bylo pozegnac i zostawic za soba czar z dawnych lat i ruszyc w droge, ktora poczatkowo wiodla wsrod duzo mlodszych, ale tez bardzo stylowych osiedli mieszkalnych

Natomiast po wyjezdzie z miasta trasa nasza porowadzila w wiekszosci wzdluz wybrzeza i pieknych morskich plazy

Byly one popularne wsrod turystow, poniewaz gdzieniegdzie oprocz plazowania czekaly na nich takze i atrakcje innego typu

A piekne osrodki turystyczne zachwycaly swoim tradycyjnym marokanskim stylem, ktory tak naprawde przypominal nam troche hiszpanska, andaluzyjska architekture

Typowo afrykanski byl jednak obraz pasacych sie wielbladow, ktore usilowaly wyskubac cos z wyschnietej na pieprz laki

Po ponad czterech godzinach jazdy zaczelismy sie zblizac do wielkiego miasta, ktorego jednym ze zwiastunow byl wspanialy stadion sportowy o bardzo nowoczesnym choc i takze tradycyjnym wygladzie

Wkrotce tez znalezlismy sie na rowniez bardzo pieknych i nowoczesnie wygladajacych ulicach Tangieru

Tangier

Tangier jest trzecim co do wielkosci miastem Maroka, a na jego bogata historie siegajaca co najmniej 800 lat przed nasza era, mialo wplyw wiele cywilizacji, zaczynajac od berberyjskiej i fenickiej, przez romanska i bizantyjska, a konczac na arabskiej i zachodnioeuropejskiej

Ostatnie kilkaset lat histori tego miasta przedstawione jest na powyzszej tabeli

Jest ono usytuowane w bardzo strategicznym punkcie na zachodnim wejsciu do Ciesniny Gibraltarskiej, gdzie Atlantyk spotyka sie z Morzem Srodziemnym

Pierwszym miejscem gdzie sie zatrzymalismy w Tangierze byl niewielki, ale bardzo popularny skwerek z francuska zwany Sour Meegazine

Jest on jednym z punktow widokowych na Ciesnine Gibraltarska i hiszpanskie wybrzeze a przy uzyciu lunety mozna zobaczyc stamtad nawet hiszpanskie miasta Algeciras i Tarifa

Dodatkowa atrakcja placu byly stare dziala, byc moze strzegace kiedys dostepu do miasta

A obecnie bedace zabytkowymi eksponatami dostepnymi dla wszystkich, ktorzy doceniaja ich historyczne znaczenie

Z tarasu widoczne rowniez byly pozostalosci po antycznych murach otaczajacych kiedys stare miasto

Ale jak zauwazylismy, nie wszyscy przybyli na skwerek aby podziwiac widoki, tylko raczej dla przyjemnosci zupelnie innego typu

Dalsza czesc naszej wycieczki po Tangierze wiodla przy starych murach dawnej fortecy

I wzdluz portu, tylko czy akurat mijalismy port jachtowy czy rybacki, to trudno bylo zgadnac z okien autobusu, w kazdym razie wygladal bardzo malowniczo

Naszym jednak celem byla historyczna medina zamknieta w XIV wiecznych murach i bedaca najstarsza czescia Tangieru, zwana jego sercem, natomiast jego dusze stanowila usytuowana na samym szczycie wzgorza, kasba gdzie wlasnie skierowalismy nasze kroki

Weszlismy do niej najstarsza XIV wieczna brama zwana Bab el-Kasbah usytuowana w lewym gornym rogu planu, ktorej umocnienia byly akurat restaurowane

Wiodla ona na niewielki plac Place du Tabor, na ktorym znajdowaly sie jakies zabytkowe budowle i zezwolony byl ruch samochodowy

Po chwili jednak zaglebilismy sie w labirynt waskich alejek kazby, ktora zbudowana zostala na miejscu dawnej rzymskiej osady, ale jej obecny wyglad pochodzi z czasow portugalskich oraz rzadow Moulaya Ismaila

Od razu tez zauroczyla nas jej specyficzna atmosfera i charakterystyczne budownictwo, z ktorym spotkalismy sie juz w Rabacie

Waskie uliczki zabudowane byly starymi domostwami, ktorym urody dodawalo kolorowe wykonczenie, a dominujaca barwa byla biala, niebieska i zolta

Przepiekne byly rowniez dekoracje niektorych bram podkreslajace ich typowo marokanski charakter

I nawet bydynki zwrocone w strone murow obronnych wygladaly wprost przeslicznie, a polaczenie bieli z blekitem jak zwykle sprawialo wprost niesamowite wrazenie

Idac dalej dotarlismy pod muzeum zwane Kasbah Museum of Mediterranean Culture, ktore znajduje sie w dawnym palacu sultanskim Dar El Makhzen

Muzeum poswiecone bylo historii Maroka od prehistorycznych czasow az do XIX wieku

A bogate zdobnictwo jego wystroju nawet na zewnatrz obrazowalo dawna swietnosc wladcow tego kraju

Po dalszym krotkim spacerze dotarlismy do kolejnych umocnien obronnych w starych murach

I do bramy zwanej Bab Al Bahr czyli Brama Morza, ktora skierowana byla wlasnie w strone Ciesniny Gibraltarskiej

Z tarasow poza brama przepieknie widoczny byl port i blekitne wody zatoki nad ktora lezy Tangier

Po krotkiej chwili spedzonej na tarasie widokowym ruszylismy kretymi uliczkami na dol w strone mediny

Po drodze zatrzymalismy sie przy marokanskim domu Barbary Hutton, jednej z najbogatszych kobiet swiata XX wieku, ktora byla wnuczka Franka Woolwortha, zlozyciela sklepow o tej samej nazwie

Niestety ani odziedziczone bogactwo ani uroda, ani siedmiu mezow nie przyniosly jej szczescia, bo jej zycie prywatne pelne bylo problemow juz od czasu utraty matki jako 4 letnie dziecko, jej malzenstwa tez nie bylo udane, a na domiar zlego jej jedyny syn zginal w wypadku samolotowym w wieku 36 lat

Idac dalej dotarlismy do najruchliwszej czesci mediny, ktora pelna byla malych sklepikow z pamiatkami i lokalnymi towarami

Niestety jednak nigdzie nie moglismy zatrzymac sie na dluzej, poniewaz przed nami mielismy jeszcze dosc dluga jazde

Rozgladalismy sie wiec tylko ciekawie dookola, probujac uwiecznic na zdjeciach te najpiekniejsze obrazki z tego szalenia dla nas egzotycznego miejsca

Wkrotce tez dotarlismy na obrzeze starego miasta, gdzie domy stawaly sie coraz wieksze i bogatsze

Az w koncu wydostalismy sie na otwarta przestrzen, na taras zwany Terrasse Borj al-Hajoui, z ktorego widac bylo port Tangieru

W oddali widoczny byl rowniez meczet portowy, ktorego wieza wystawala wysoko ponad horyzont

Natomiast w blizszej odleglosci zauwazylismy zrekonstruowane ruiny starego muru obronnego miasta, w ktory wkomponowane byly nowoczesne budynki

Jak sie okazalo ten najwiekszy z nich byl XIX wiecznym hotelem Continental nalezacym do jednych z najstarszych w Tangierze, ktory zreszta byl ostatnia atrakcja jaka zobaczylismy, poniewaz wkrotce znalezlismy sie w autobusie i ruszylismy w dalsza droge

Niestety jednak nie ujechalismy zbyt daleko, gdy zatrzymala nas nieprzewidziana awaria, a tak dokladniej to "zlapalismy kapcia" czyli przebilismy kolo, na szczczescie bez powazniejszego wypadku chociaz moglo byc niewesolo jako ze pedzilismy wtedy droga szybkiego ruchu

Stalo sie to w szczerym polu, ale i tak wsrod przejezdzajacych obok samochodow znalezli sie chetni do pomocy kierowcy, wiec na szczescie nasz nieprzewidziany przystanek nie trwal az tak dlugo jak sie obawialismy

Bylo jednak troche czasu aby rozprostowac nogi, a niektorzy nawet zdecydowali sie odwiedzic pobliskie pole trzcinowe

Dalsza podroz przebiegla juz nam bez zadnych niespodzianek i wkrotce wjechalismy w gorzyste tereny tzw Rif Mountains, ktore geologicznie sa przedluzeniem Gor Betyckich w Hiszpanii, do ktorych nalezy miedzy innymi Sierra Nevada z najwyzszym szczytem na polwyspie Iberyjskim i w europejskiej Hiszpanii siegajacym prawie 3,500 metrow

Wracajac jednak do Afryki to Gory Rif moze nie sa az tak wysokie, ale teren ten zamieszkaly byl przez Berberow od prehistorycznych czasow, a w XI wieku przed nasza era Fenicjanie otwierali juz tam swoje placowki handlowe

Co prawda miasteczko Chefchaouen, do ktorego zdazalismy nie mialo az tak dlugiej historii, ale podobno nalezy do jednych z najladniejszych w Maroko

Dotarlismy tam juz poznym wieczorem, wiec trudno nam bylo ocenic jego urode, ale sam wyglad hotelu zapowiadal wielkie atrakcje

Jego wystroj wnetrza przy recepcji byl wprost balecznie kolorowy i w kazdym elemencie dekoracyjnym widac bylo nawiazanie do starych tradycji

Troche mniej rzucajacy sie w oczy, ale rowniez bardzo stylowy byl koloryt schodow prowadzacych na gore

A w pokojach dominowala zupelnie inna gama barw i az trudno byloby zdecydowac, ktore dekoracje sa najladniejsze

Najbardziej orginalna byla jednak lazienka, gdzie nawet ksztalt prysznica i zmywaka oraz ich obudowa wykonana zostala w tradycyjnym marokanskim stylu

A dekoracje na scianach przedstawialy obraz miasta jakiego jeszcze podczas naszych podrozy nie widzielismy

Niestety jednak jego podziwianie musielismy odlozyc na nastepny dzien, bo zrobilo sie calkiem ciemno i jedyna dzisiejsza atrakcja miala byc wspolna kolacja na zewnatrz hotelu

Jak sie okazalo slowo atrakcja bylo bardzo odpowiednie, bo po krotkim spacerze i mozolnym wspinaniu sie na kilka pieter w gore znalezlismy sie na dachu jednej z centralnie polozonych restauracji z pieknymi widokami na miasto

Dodatkowa niespodzianka byl wspanialy tort urodzinowy, ufundowany przez naszego przewodnika

Dla wrzesniowego Jubilata, ktory byl tym ogromnie zaskoczony, bo wszystko zalatwiane bylo w wielkiej tajemnicy

Byla tez oczywiscie angielska wersia 100 lat czyli Happy Birthday odspiewana przez wszystkich uczestnikow naszej grupy, lacznie z kelnerami, a nasz szalenie sympatyczny przewodnik umiejetnie pomagal w dalszym krojeniu i dystrybucji tortu

Po zakonczonej kolacji i uroczystosci urodzin mielismy jeszcze troche czasu aby rozgladnac sie dookola

A widok byl piekny, bo miasto bylo wspaniale oswietlone

Oczywiscie najladniej wygladal stary rynek czyli glowny plac Chefchaouen, na ktorym mimo poznej pory ciagle krecilo sie wielu turytow

Ale i rezydentalne dzielnice wspinajace sie po zboczu wzgorza rowniez byly bardzo ladnie podswietlone

Poniewaz jednak wszystko co dobre szybko sie konczy, wiec nadszedl czas powrotu do hotelu i wkrotce znow znalezlismy sie na dole

Oczywiscie tym razem zatrzymalismy sie na chwilke na glownym placu, ktory wygladal bardzo uroczo w swoich nocnych barwach i tetnil zyciem, chyba jeszcze bardziej niz w srodku dnia

Idac dalej przystanelismy rownie przy murach starej twierdzy, ktora takze byla przepieknie oswietlona

A jej ogrody nawet o tej porze nocy byly otwarte ku uciesze wielu zablakanych dusz

A to juz droga w dol, prowadzaca prosto do naszego orginalnego i naprawde uroczego hotelu

Ktory czekal juz na nasze znuzone ciala, bo dzien mielismy wypelniony do granic mozliwosci, a na dodatek skonczyl sie on juz ponad godzine temu wiec czas byl najwyzszy, aby dac odpoczac naszym starym kosciom